W jaki sposób są określane poziomy znajomości języków obcych?

Nauka języków obcych poszerza horyzonty. Wykorzystanie języków obcych coraz częściej potrzebne jest w codziennym życiu, przy okazji nie tylko wykonywanej pracy zawodowej oraz w kontaktach społecznych. Związane jest to z otwarciem granic i dużą łatwością podróżowania — zwłaszcza młodego pokolenia. Jak określić swoją znajomość języków obcych?

Jakie są grupy znajomości języka?

Znajomość języków obcych pomaga w zdobyciu lepiej płatnej pracy, pomaga podczas wycieczek zagranicznych, ułatwia zdobycie wymarzonego zawodu, umożliwiając podjęcie nauki na wybranej uczelni zagranicznej.

Określając znajomość języka obcego, zaleca się stosowanie Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego (ESOKJ). Podejście to pozwoliło na ujednolicenie nazewnictw kursów przeznaczonych do podnoszenia swoich kwalifikacji w zakresie porozumiewania się w danym języku, tym samym pozwala na uznawalność certyfikatów, dyplomów i zaświadczeń wydawanych przez różne instytucje w różnych krajach. Wyróżnia się zatem takie określenia znajomości języka obcego jak:

• A1 – poziom początkujący,
• A2 – poziom niższy średnio zaawansowany,
• B1 – poziom średnio zaawansowany,
• B2 – poziom wyższy średnio zaawansowany,
• C1 – poziom zaawansowany,
• C2 – poziom profesjonalny.

Jak rozumieć poszczególne poziomy znajomości języka?

Poziom A1 oznacza, że osoba rozumie i potrafi stosować podstawowe zwroty potoczne, przedstawić siebie i innych i potrafią rozmawiać z drugą osobą, pod warunkiem, że mówi ona wolno. Przy A2 ma umiejętność opisywania swoich potrzeb życia codziennego. Przy B1 osoba ma dużą swobodę porozumiewania się na różne tematy, a w B2 ma sporą wiedzę dotyczącą języka technicznego. Znajomość zaawansowana pozwala sprawnie posługiwać się językiem obcym również przy użyciu skomplikowanych wypowiedzi, dostrzegając też znaczenia ukryte tekstu. W znajomości C2 osoba potrafi zrozumieć każdy tekst czytany, słyszany, mówiony, streszczać zasłyszane wiadomości, wypowiada się na każdy temat.